Prolog: Teoria Wielkiego Wybuchu

Aenyee

Becky

Zgodnie z poleceniem Kensington zajęła się stabilizacją pacjenta Charlie, ale miała wrażenie, że coś poszło nie tak. Potem udała się z Vijayem do ambulatorium, aby zająć się obsługą medbotów. Poprosiła Hindusa o pomoc w obsłudze maszyn, bo sama nie była w stanie obskoczyć wszystkich.

Musiała przyznać, że ta zmiana należała do ciekawszych, szczególnie po tym jakie objawy mieli pacjencji. Obiecała sobie, że w wolnej chwili uda się na pogawędkę z Kensington, aby omówić każdy przypadek, a szczególnie czarne cysty.

Wania

Sai

Perry rozejrzała się po hangarze. Jeżeli się przestraszyła, bardzo dobrze to ukryła.
- Zależy nam na dostępie do systemów, ale nie AŻ tak - odparła.
Kapral dowodzący żandarmami zdawał właśnie relacje przełożonym przez radio, a jego ludzie wyraźnie się przestraszyli. Zajęty raportowaniem zapomniał o swoich podkomendnych. Ostatkiem siły woli oparli się jednak panice i czekali na rozkazy.

Zanim Sai zdążyła zareagować, Główny Mechanik Romero zarządził już całą sytuacją i wraz z 4 dyżurującymi technikami zakładali właśnie kombinezony HEV. Większość obecnych w hangarze osób pakowała się do Omegi 1. Mike widząc znak i nieogarnięcie dowodzącego, nakazał żandarmom i technikowi Agata wejść na pokład. Ostatnie na statek weszły Sai i Amanda.

- Dobrze to ujęłaś, choć prawdopodobieństwo ujrzenia owej czarnej dupy jest astronomicznie niewielkie. Praktycznie na pewno skończylibyśmy niczym robal na kosmicznej przedniej szybie. - odparł Mike. Perry, technik Agata oraz Mike podążyli za Sai do kokpitu. Żandarmi zostali w przedziale pasażerskim.

-Hello commander - klik - rozległo się basowo z głośników po uruchomieniu systemu przez Sai. Zaskoczyło ją to, nie tak bowiem konfigurowała Astrę.
-Aquila! - usłyszała w słuchawce głos Romero. - Był jakiś wypadek na pokładzie C i systemie chłodzenia wrót. Wyciek już zatamowany, ale zrobił się jakiś glitch w systemie i uruchomił awaryjną dekompresję oraz zablokował dostęp do komputera sterującego. Możemy zrobić obejście z komputera pokładowego Harpii, wystarczy napisać odpowiedni algorytm. Agata pomoże ci połączyć się z systemem w razie czego. - nadał komunikat i stęknął z wysiłku. - Spróbujemy kupić trochę czasu i blokując mechanizm ręcznie, ale długo nie damy rady.

Przeglądając systemy Sai zauważyła nieznaną transmisję w systemie łączności.

______
OOC:
Wejście do systemu sterowania wrotami hangaru: INT + OB SYS; ST2 -1, czyli ST1 (Agata ułatwia)
Zaprogramowanie odpowiedniego algorytmu: WIE lub INT + PROG, ST2, jeśli failed możliwy reroll kostek bez sukcesów (dzięki wsparciu Agaty)

Becky

Natychmiast po podaniu leków przeciwbólowych pacjentowi Charlie ten dostał napadu. Z przerażeniem rozpoznała objawy wstrząsu anafilaktycznego przez co na chwilę zamarła. Vijay zareagował przytomnie. Natychmiast podał adrenalinę i ustabilizował pacjenta.
- Skup się Becky - mruknął do niej bez złych intencji, szczerze zmartwiony.

Załadowali pacjentów na samojezdne nosze i skierowali się do ambulatorium.
- Protokół radiacyjny, przygotować sekcję pierwszą - nadała Kensington na kanale medycznym. - Wrzucimy Deltę do jedynki, pozostałych podłączymy pod medboty w dwójce i trójce. - zwróciła się do swojego zespołu. -Poinformowałam już dowództwo..

Po przybyciu na miejsce Becky i Vijay podłączyli pacjentów wedle wskazań. Porucznik wraz z Vijayem zaprogramowała maszyny, które rozpoczęły leczenie trzech pacjentów. Za kilka godzin powinni być jak nowi. Łóżko, na którym leżał pacjent Bravo sprawiało jej jako taki kłopot, lecz nie zdążyła się nad tym zastanowić.
-Porucznik Jinx? - przerwał jej męski głos. -Kapitan Terlecki, szef ochrony. Ze mną jest dr Carter - gdy Becky się odwróciła, dostrzegła dobrze zbudowanego, krótko ostrzyżonego oficera i towarzyszącą mu jasnowłosą naukowiec. - Jak rozumiemy, dr Kensington operuje pacjenta w pierwszej sekcji, wobec którego przywołała protokół radiacyjny. Pani zespół był pierwszy na miejscu. Co może nam pani powiedzieć? - zapytał i gestem poprosił młodą oficer o towarzyszenie do strefy obserwacyjnej.

Na sali operacyjnej dr Kensington z dwoma asystentami rozpoczęła proces leczenia nietypowego pacjenta. Wmontowany w systemy licznik Geigera stukał miarowo: 3,6 Roentgena, niezbyt dobrze, ale też nie tragicznie. Delikatnie usunęła pierwszą cystę wypełnioną czarną cieczą i bezpiecznie odłożyła ją do zabezpieczonego pojemnika.. Zaczęła pracować nad kolejną cystą. Jak tylko przyłożyła ostrze do zgrubiałej skóry, ta eksplodowała, wyrzygując całą zawartość na jej kombinezon i pomieszczenie dookoła. Pacjent wpadł w konwulsje. Wskazanie licznika wzrosło stukrotnie.
- Te kombinezony nie są w stanie odbić takiej dawki - mruknęła przerażona dr Carter. Pracownia była ekranowana od reszty ambulatorium.
Asystenci zostali przepędzeni przez Kensington do śluzy dekontaminacyjnej, zabierając ze sobą pojemnik z zabezpieczoną cystą. Becky ze zgrozą patrzyła jak starsza doktor wróciła do medbota i próbowała ratować życie pacjenta. Każda sekunda spędzona w tym pomieszczeniu tylko podpisywała jej wyrok śmierci.

____
OOC:
Becky może przeanalizować próbkę od dr Kensington, by ustalić źródło promieniowania, test: WIE+MED, ST2 (jak sukces, prześlę info na priv byś dała do re)

Sharpie

Wszyscy bardzo chętnie zgłosili się na partyjkę golfa. Wieczór minął w atmosferze ogólnego świętowania i poklepywania się po plecach. Kilka dołków i drinków później zabawę przerwało pojawienie się trzech żandarmów.
- Robert Sharp? - zapytał jeden z nich. - Sierżant Kenneth McCoy, pójdzie Pan z nami.

Nie zważając na słowa, bądź protesty, po dobroci, albo siłą doprowadzili naukowca na komisariat i posadzili w pomieszczeniu przesłuchań. Nie byli za bardzo otwarci, nie przedstawiono także zarzutów. Miał być przesłuchany w charakterze świadka na okoliczność serwisowanego przez niego robota, ASIMO9, nad którym pracował jakiś czas temu. Do rana jednak nikt się nie pojawił, dając czas naukowcowi na przetrzeźwienie i rozmyślanie.

_______
OOC:
Sharpie testuje SW + OnS vs efektowi lokacji 2, może użyć odporności psychicznej do zniwelowania efektu lokacji.

Yelonek

Sai

Poczuła dreszcz słysząc nieswoje powitanie.
- Kto mi, kurwa jego mać, grzebał w statku? - rzuciła wściekle, szukając wzrokiem winnego.
- Astra! Changelog! - stwierdziła, że nie ma sensu ukrywać swojego asystenta. - Tak, wprowadziłam usprawnienia. Nieregulaminowe, yata, yata. - ręką imitowała gadające usta. - Zbiór makr, żadna sztuczna inteligencja. Ale ktoś mi w nich grzebał, a to powitanie jest ewidentnie nie moje.

Jak każda wkurwiona kobieta, udowadniała właśnie, że jednak istnieje coś takiego jak multitasking. Jednocześnie szukała wzrokiem zmian w systemie wśród tych które były jej znane, wyłączyła nagrywanie, tłumaczyła Amandzie co konkretnie zmieniła i dlaczego nie wiąże się to sądem polowym oraz palcami stukała w PDA próbując dobrać się do aplikacji obsługującej wrota.

Dobranie się do aplikacji nie stanowiło problemu, ale jednak sama musiała sobie udowodnić, że multitasking jednak utrudnia pracę.

Patrząc na linijki kodu odpowiedzialnego za obsługę wrót szukała co sprawiło, że zaraz miało wszystko pójść do diabła. Widząc ogrom pracy włożony w zbędne skomplikowanie, okraszony własną wścieklizną, uznała że nie ma sensu szukać glitcha. Zaznaczyła wszystko, skopiowała do notatnika na później, a z głównego programu nie zostawiła nic po wciśnięciu backspace. Zostawiła tylko jedną linijkę kodu mającą sprawić, że drzwi pozostaną zamknięte, pozbawiając je jakiejkolwiek reakcji na przychodzące sygnały. Nawet pociągnięcie za klamkę w tej sytuacji nie pomoże, ale lepsze to, niż zmienić się w kosmiczny pył.

Wróciła wzrokiem do changeloga okrętu, a także do tajemniczej transmisji przychodzącej. Jeśli na pokładzie ekspedycji znajduje się jakiś troll-haker, który z nudów psuje drzwi, to równie dobrze glitch powitalny Harpii był objawem, że i tu też się bawił.

Specjalnie nie skandowała sukcesu z wrotami, czekając czy ktoś z obecnych coś w międzyczasie powie. Jeśli tak nie nastąpiło, a załoga przy drzwiach obwieszczała ulgę, rzuciła im tylko krótkie "nie ma za co".

Lamsen

Robert

Stwierdził, że rzucanie się wobec żandarmów nie ma sensu, a ci nie wyglądali na takich od myślenia, a od wykonywania rozkazów. Wydchodząc, rzucił tylko do swoich towarzyszy:
- Zamówcie mi jakąś na intymne widzenie!

W celi zastanowił się, ile przepisów i regulacji obowiazujących na statku zostało właśnie złamanych. Od kiedy świadek jest aresztowany? Miałbym gdzie uciec, ze statku kosmicznego w środku podświetlnej podróży? Taa, to nie miało sensu. Zwłaszcza że to nie cela, tylko jakiś sekretariat.

Ciekawe, kto z ochrony będzie się tłumaczył Petrovovi, że nie wyrobimy się z projektem z powodu jakiegoś bezpodstawnego aresztowania. A za bezprawne pozbawienie wolności, zrobię odpowiedzialnemu z dupy jesień średniowiecza. - podsumowałsytuację w myślach.

Spróbował sobie przypomnieć, o co mogło chodzić z projektem Asimov9.

Rozejrzał się po pomieszczeniu, czy były jakiekolwiek przedmioty, albo charaktewrystyczne miejsca poza drzwiami wyjściowymi, oraz co miał w kieszeniach. Jeśli miał swój komputerek, sprawdził maile i komunikaty, oraz historię projektu.

Jeśli nie, postawił jedno krzesło pod drzwiami, wyciągnął się na stole i przespał noc z nogami opuszczonymi na drugie krzesło, z plecami na stole.

Aenyee

Becky

Nie zdziwiła się, że na miejsce przybył szef ochrony, ale nie kojarzyła za bardzo tej dr Carter, która była z nim. W drodze do sali, gdzie operowała dr Kensington streściła pokrótce co się stało:
- Tak, byliśmy pierwsi. Coś wyciekło, jeszcze nie wiemy co. Poszkodowani objawy różne, od takich występujących przy oparzeniu górnych dróg oddechowych, przez dziwne wysypki i zaczerwienienia, po cysty z czarnym płynem. Myślę, że na pewno więcej powie dr Kensington.

Zamarła widząc co się dzieje w pracowni. Podbiegła szybko do interkomu i odezwała się do doktor:
- Niech Pani ucieka! Jemu już nic nie pomoże, a tylko poczuje ulgę w cierpieniu, gdy umrze! Jeśli Pani nie przeżyje, to zginie więcej osób! Niech Pani da sobie pomóc!

Wania

Sai

Amanda przysłuchiwała się z uprzejmym zainteresowaniem. Technik Agata nic nie skomentował, konfigurując swoje PDA.
- Witaj Sai, raport na wyświetlaczu głównym - oznajmił normalnym głosem system statku.
Główny wyświetlacz ożył prezentując wywołany raport.

Yelonek

Sai

- Hamuj piętą tylko nie zerwij ciżemki - warknęła wpatrując się w logi. - Jesteś jedną z tych co klika w każdy link w spamie?

W milczeniu wpatrywała się w logi.
Agata siedział obok niej i system go odrzucił po próbie podłączenia.
- Astra, wyłącz transmisję danych, wifi i jakiekolwiek inne połączenie z siecią.

Następnie podpięła pierwszy lepszy pendrive i zgrała na niego cały obecny system Astry.
Przez chwilę obserwowała co się próbowało połączyć z siecią. Z premedytacją ignorowała gderanie obecnych napaleńców, którzy mogli w każdej chwili coś spieprzyć.
- Agata, co to za adres ip? - spytała ucinając jego ponaglenia. W międzyczasie podpięła trzy pendrivy. Na drugi ponownie zgrała cały OS Astry i szybko go wrzuciła do kieszeni. Na trzeci i czwarty zgrała skrypt wrót. Ten ostatni dała Agacie.

W oczekiwaniu na odpowiedź i mając statek odpięty od sieci, zdecydowała się zaryzykować sprawdzenie wiadomości. W razie jakichkolwiek zagrożeń, natychmiast aktywowała killswitch i reboot systemu do poprzedniej aktualizacji. Jednocześnie spróbowała sobie przypomnieć, czy faktycznie to ona wprowadzała zmiany te 14 godzin temu.

Lamsen

Robert

Zazwyczaj wstawał po ósmej, więc nie miał dobrego humoru, gdy został obudzony rumorem krzesła skoro "świt". Drugie krzesło przesunął w stronę kobiety, a sam został siedząc na stole, krzywo uśmiechając się do oficera.
- Dzień dobry. A co z moją kawą? O tej porze jej brak to złamanie kilku humanitarnych konwencji. A jak już o tym mówimy, od kiedy świadek jest aresztowany, bez podania podstawy i nakazu?
- Dokąd miałbym uciec, ze statku kosmicznego w środku podświetlnej podróży?
- Na deser pozostawię Wam wytłumaczenie Petrovovi, że dla czyjego widzimisię nie wyrobimy się z projektem z powodu bzdurnego aresztowania.
Zignorował póki co pozostałe pytania, póki nie dostał swoich odpowiedzi.

Wania

Robert

Kobieta nie zareagowała na podanie krzesła. Oficer śledczy z kolei nalegająco nakazał naukowcowi usiąść przy stole.
- Z całym szacunkiem, ale pójdzie to szybciej, jak będzie pan odpowiadał na nasze pytania. Więc? - zapytał zimno Gibbs.

Lamsen

Robert

Westchnął i usiadł przy stole, jak na kiepskich filmach.
- Kojarzę go z widzenia raczej, jeden z kilku techników pracujących przy Asimach. Nie wyróżniał się szczególnie. Robił co miał do zrobienia, a potem go przenieśli.
- Wczoraj dopracowywaliśmy w warsztacie Gremlina przed pokazem dla pułkownika.
- AS41T? Brzmi jak niestandardowy numer identyfikacyjny. Ktoś go podmienił.
Dla pewności przeszukał PDA, czy nie miał notatek w tym temacie.
- Motywacja, poza spierdoleniem z tego śmietnika w który decydenci zmienili Sol? Sława, koks i dziwki. I trochę nauki żeby zapisać się w nowopisanej historii.
Uśmiechnął się szczerze. W sumie nie miał powodu, żeby kłamać, ani nic wartego ukrycia. Za to miał projekt, za który wypadało się pilnie zabrać.
- No dobrze, to teraz Wasza kolej na odpowiedzi.

Aenyee

Becky

Po tym jak została zabrana z sali obserwacyjnej, wzięła głęboki oddech i skupiła się na tym jak może pomóc, a nie nad rozpaczaniem nad stratą. Trochę przeraził ją fakt, że na statku może znajdować się zagrażający wszystkim nieznany ładunek promieniotwórczy, więc gdy kapitan przekazał jej rozkazy od razu odpowiedziała:
- Sir, yes, sir. Jutro punkt 8:00 zjawię się w centrali ochrony. - następnie zwróciła się do dr Carter - Z chęcią pomogę w sekcji, mam nadzieje, że czegoś się dowiemy.

Wania

Robert

- Damien Berg, zna go pan? - śledczy Gibbs wyświetlił zdjęcie całkiem przystojnego afroamerykanina ubranego w strój technika robotyki.
- Kojarzę go z widzenia raczej, jeden z kilku techników pracujących przy Asimach. Nie wyróżniał się szczególnie. Robił co miał do zrobienia, a potem go przenieśli. - odparł, a agent przekrzywił lekko głowę.
- Co pan robił wczoraj, około 10:00? - zadał rutynowe pytanie.
- Wczoraj dopracowywaliśmy w warsztacie Gremlina przed pokazem dla pułkownika.
- Co pan wie o robocie AS41T. Wedle wpisów serwisowych kilkukrotnie był przez pana naprawiany, a ostatnio, jakiś tydzień temu wymieniał mu pan moduł rekognicyjny, jego mózg, jak kto woli nazywać. - spojrzał naukowcowi w oczy. Wyświetlił także długa listę loga serwisowego datującego od początku ekspedycji do dnia dzisiejszego.
- AS41T? Brzmi jak niestandardowy numer identyfikacyjny. Ktoś go podmienił.
- Jaka jest pana motywacja do uczestnictwa w tej ekspedycji? - nie zerwał kontaktu wzrokowego, czekając na odpowiedź.
- Motywacja, poza spierdoleniem z tego śmietnika w który decydenci zmienili Sol? Sława, koks i dziwki. I trochę nauki żeby zapisać się w nowopisanej historii

Gibbs zanotował odpowiedzi i pokiwał głową.
- Nie chodzi o ucieczkę. Chodzi o zminimalizowanie uszkodzeń. - odezwała się milcząca dotąd kobieta.
- Bo widzi pan, doktorze, robot, którego pan serwisował kilka dni temu jest zamieszany w zabójstwo wspomnianego Damiena Berga oraz zniszczenie mienia. Dlatego też chcielibyśmy poznać zakres zmian, jakie pan wprowadził w czasie serwisu. Bądź nieprawidłowości jakie pan stwierdził. - dodał agent. Najwyraźniej nie przekonał go argument o podmienionym numerze seryjnym.
- Pułkownikowi Petrovowi z kolei bardziej zależy na rozwiązaniu tej sytuacji, niż na pańskim projekcie. - odrzekła znudzonym tonem kobieta. - Poza tym, nie jest pan aresztowany. Jeszcze. Póki co, jest pan osobą z kręgu zainteresowania. Dlatego kooperacja z nami na pewno panu nie zaszkodzi.
- Inni świadkowie stwierdzili, że relacje mieliście raczej zażyłe. A na kilku nagraniach widać was w barze. Proszę zatem pełniej opisać waszą znajomość. Kiedy pracował pan z Bergiem, czy zdarzyły się jakieś sytuacje konfliktowe z jego udziałem? Miał jakichś wrogów lub problemy osobiste? - zapytał Gibbs.
- Interesująca motywacja. A po której stronie historii się pan widzi? - kobieta zadała kolejne nietypowe pytanie.

____
OOC: zasady przy przesłuchaniu bez zmian

Sai

Usłyszała jak Mike nerwowo wypuszcza powietrze. Gdy na niego spojrzała, wyartykuował bezdźwięcznie.
- Głó-wna O-fi-cer Wy-wia-du - i pokręcił głową.
- Harpia offline. Odizolowano od sieci okrętowej - oznajmiła Astra.
Agata w tym czasie spojrzał na adres ip.
- Wygląda na to, że ktoś chciał być sprytny i schować się za VPNem. Ziemskie myślenie. W zamkniętej sieci. - postukał w swoje PDA. Odruchowo chciał rzucić dane na wyświetlacz okrętu, lecz bez sieci nie było to możliwe. Pokazał więc ekran swojego urządzenia. - To jest lista urządzeń wpiętych w sieć wraz z przydzielonymi adresami. Stosując kilka filtrów i porównując z bazą adresów MAC, patrząc po aktywności oraz obecnym statusie..... są 3 urządzenia do sprawdzenia. Komputer w pracowni AK47; PDA należące do Ernesta Goja i... huh, to ciekawe. Nieznane urządzenie. Ostatni znany login do sieci w... korytarzu technicznym sekcji C.
Następnie rzucił się jak pies na kość, gdy dostał pendrive z kodem wrót hangaru.

Odcięcie okrętu od sieci zdecydowanie poprawiło zużycie RAMu. Kilka procesów w tle zniknęło. Ostatnie zmiany w logu, które nie dawały spokoju Aquili były jej dziełem. Przypomniała sobie, że wczoraj pracowała nad algorytmami korekcyjnymi do manewrowania okrętem w hangarze /liftoff/ /landing/ /secure_ship/ /data_transfer/, co wymagało podłączenia się pod system okrętowy, by zintegrować Astrę z Konstatninem. Cały projekt korelacji dwóch VI spędzał Sai sen z powiek, ale małymi krokami oraz metodą prób i błędów robiła postępy, choć nawet ona nie wiedziała jakich rezultatów do końca mogła się spodziewać.

Uruchomiła wiadomość, a z głośników popłynął zgiełk szumów i trzasków. Już miała aktywować killswitch, ale Amanda zdecydowanie ją powstrzymała.
- Słyszysz to? - zapytała.
- Czy to... Morse? - wsłuchał się Mike. - Jakby dwa tony
- Faktycznie. Ale to nie to - odparła Sai. Usunęła szumy tła, następnie przepuściła nagranie przez skaner.

Lamsen

Robert

- Każdego tygodnia trafia do mnie co najmniej kilka Asimów do obrobienia, więc nie przywiązuję wagi do konkretnych egzemplarzy, o ile się czymś nie wyróżniają. Na przykład, jeden miał ślady wazeliny na tylnej pokrywie, więc poszedł do dodatkowej dezynfekcji. Skrzywił się z niesmakiem.
- Jeśli zaś robot nie ma zdiagnozowanych uszkodzeń albo zgłoszeń o awariach, stosuję standardową procedurę, czyli: wymiana lub naprawa części eksploatacyjnych, sprawdzenie zasilania, podłączenie przez złącze diagnostyczne na automatyczne reformatowanie.
- Najwyraźniej ta jednostka miała zleconą wymianę modułu R, albo standardową następującą co 20k rbg. Nic szczególnego.
- Wracając do kodu tej jednostki, sprawdziliście w HR, czy nie macie kogoś z inicjałem imienia "A" i początkiem nazwiska "Sait" ? Fabrycznie stosowany jest inny system nazewnictwa.

Yelonek

Sai

Otworzyła na PDA aplikację ASCII i przekleiła do niego kod binarny.

Aenyee

Becky

Cała ta sytuacja z jednej strony ją rozbudziła, a z drugiej bardzo mocno zmęczyła, przede wszystkim psychicznie. Pomagała dr Carter, ale nie była do końca obecna.

Pendrive w ciele, jakieś dziwne wycieki, ładunek promieniotwórczy gdzieś na pokładzie... Miała już powoli dość. Chciała jak najszybciej udać się do swojej kajuty, wziąć długą kąpiel i wyspać się przed jutrzejszą odprawą...

Jednak gdy Carter spytała ją czy dołączy do poszukiwań kogoś, kto pomoże zaprogramować czujniki do wyszukania ładunku, od razu ożyła:
- Chętnie! Ogólnie coś mi się kojarzy ktoś, kto by mógł nam pomóc, ale za cholerę nie mogę sobie jego nazwiska przypomnieć. A, już coś mo świta. Miałam okazje, jeszcze na Ziemi, slużyc z postrzeloną pilotką z rudymi wlosami w formie dredów, co dłubala co nieco w komputerach. Ponoć też uczestniczy w ekspedycji, ale nie jestem pewna czy ją widziałam.

	Forum Earth 2092 Strona Główna -> Lost Colony	Wszystkie czasy w strefie EET (Europa) Idź do strony Poprzedni 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10 Następny
Strona 2 z 10