Chapter 3: The Den Deals

Lamsen

@

Karl odprowadził wzrokiem żołnierza i wrócił do rozmowy z Wiktorem.

- Trochę go rozumiem, pewnie spodziewał się, że zaproponuję cukierki i zaproszę do furgonu na mił wieczór. Nikt nie roześmiał się z nim do wtóru kiepskiego żartu. Speszył się, urwał i chrząknął. - Ale dziećmi nie jesteście, i o to mi chodzi. Potrzebujemy załqtwić parę problemów u nas, w Modok. Wynagrodzimy was za pomoc. To jak?

Alen

Wiktor:

- Tak , cukierków zdecydowanie nie chcemy. - odchrząknął.
- Nadal nie dowiedziałem się co to za Modok? Nazwa znajoma, ale nic poza tym.

Po czym spojrzał prosto w twarz Karla.
- Za godne pieniądze jesteśmy gotowi pomóc , co nie ferajna? - odwrócił się na moment w stronę reszty grupy - oczywiście tak , aby nikt nie był stratny. Jest tylko jeden mały szkopuł - jesteśmy w tej chwili jakby nie patrzeć zajęci.
- Często wozicie towar do restauracji? Przy następnym spotkaniu , wyłożysz w czym rzecz - a teraz bywaj.

Lamsen

Ian

W miedzyczasie, gdy przysłuchiwał się rozmowie z kierowcą jednym uchem, a jednym okiem patrzył za oddalającymi się szerokimi plecami żołnierza, poczuł szarpnięcie za rękaw. Intruzem okazał się być jego nowy znajomy - mały kradziej. W sumie nie znał nawet jego imienia.

- Hej, Szefie. Mam naprawdę ciekawe wieści, ale będzie kosztować ekstra. Wyszczerzył się i wyciągnął brudną rękę.

Wiktor

Rozmówca niechętnie dzielił się szczegółami, jednak dowiedział się iż:
- Modok znajduje się kilka godzin jazdy samochodem, ok 80 kilometrów na wschód, asfaltowo - piaskową drogą.
- Dokładne wytyczne oraz nagrodę dostaną od szefa wioski rezydującego w tamtejszym motelu
- Dostawca, czyli Karl we własnej osobie pojawia się kilka dni po zamówieniu złożonego przez sklepy i bary Nory. Dostarcza głównie jedzenie do Mamy i alkohol do Dziury.

- No muszę już jechać, i tak jestem spóźniony. Do zobaczenia!

Ramzes

Ku właściwemu pomieszczeniu skierowano go przy wejściu do HQ. Praktycznie całe piętro było zastawione szafkami, skrzyniami i różnego rodzaju stojakami na sprzęt. Szybko się przekonał, że prawie wszystko jest bezużytecznym szmelcem, a klamki nadają się najwyżej jako części zamienne. Z kąta, zza skrznek po amunicji i w otoczeniu papierzysk obserwował go zza drucianych okularów, wzrok kwatermistrza. We wnętrzu czuł zapach snaru, kurzu, oraz kilku wałęsających się w środku członków gangu.

Warte uwagi okazały się:

Yelonek

Ramzes

Ciągle chodziła mu po głowie piosenka zapuszczana przez Śledzia z Puszki. Gdy tylko wszedł zainteresowały go UZI, a raczej tłumiki na nich.

Wyjął paczkę papierosów i jednego wsadził w usta. Nie miał zamiaru palić, to też szybko włożył go za ucho i kucnął przy towarze udając zainteresowanego. Niby od niechcenia skierował paczkę w kierunku kwatermistrza.
- Jednego?
Dla poprawy transakcji wolał poświęcić papierosa aniżeli swoją Ebony.
- Można sam tłumik bez buziaka? - wskazał na żydka.
Na ladzie położył jeszcze nożyce. Maska narciarska wydawała mu się średnim pomysłem, osobiście preferował typy "hokejowe" lub a la Jason z "Piątku 13". Te przynajmniej robiły jako takie wrażenie.

Alen

Wiktor:

- Do zobaczenia. - rzucił za oddalającym się kierowcą.
Z tego co właśnie usłyszał, nawet gdyby podjęli się nowego zlecenia to i tak bez auta do Modok byłoby się ciężko dostać. A dodatkowo podążając na wschód oddalałby się od celu jakim było Klamath.
Będą się tym martwić za kilka dni, gdy wróci i oczywiscie jeżeli się tego podejmą. Spojrzał na Iana i jakiegoś obszarpańca zbliżającego się do niego od tyłu. Już chciał krzyknąć, gdy ten przywitał się z nim.
- Jak skończysz zabawę z tym pucybutem to wiesz gdzie nas szukać. - spojrzał na niego i skierował się za oddalającym Ramzesem.
Jeżeli go nie dogonił przed siedzibą magazynową trybów, pociągnął za klamkę i wszedł za nim do środka. Będąc wewnątrz rozejrzał się dookoła w poszukiwaniu tego narwańca, a następnie kierownika sklepiku.

Lska

Ian

W zadumie przyjrzał się podstawom swojego wywiadu. Widok nie był może imponujący ale lepsze takie info niż żadne
- Dobra mały, ale lepiej żeby to była prawda bo inaczej wrócę po moje ekstrasy. To mówiąc rzucił młodemu kolejną zawyżoną zresztą porcję wcześniejszej stawki.

Beowulf

Hans

Wykonywał mu przydzielone obowiązki starając się nie wychylać i nikomu nie podpaść.

s.

Czarna
Przeciągnęła i powoli sunęła za Ramzesem. Obojętnie weszła i zaspanym wzrokiem omiotła wnętrze sklepu. Co chwila ziewała ani myśląc o zakrywaniu ust a ręce obojętnie założone za plecami tylko dodawały jej kobiecości. Patrzyła na Razmesa zaciekawionym wzrokiem doszukując się oznak zmęczenia.
- może drzemka jakaś przed dniem pełnym wrażeń jak to zwykle u nas bywa? - zapytała po dokonaniu transakcji. W trakcie - szwędała się po sklepie licząc na znalezienie czegoś ciekawego.

Lamsen

-SOUNDTRACK-

Ramzes

Na widok paczki fajek, brew mężczyzny powędrowała do góry.

- Dziękuję, nie palę. Chrząknął. Zerknął tylko okiem zza książki, którą czytał. - Pewnie. Ale jak zepsujesz, to płacisz. Kątem oka obserwował, jak najemnik bada tłumik z broni.

Żołnierz nie był w stanie ocenić, co się stanie, gdy pociągnie za elementy tej wspaniałej, niestety nieco antycznej konstrukcji. Tłumik nie był nawet bardzo zardzewiały i porysowany, ale za broń nie mógł ręczyć, co się stanie po gmeraniu. Zauważył jednak, że broń jest skorodowana.

Kwatermistrz, przewracając stronę, rzucił tylko: - Pięździesiąt za wszystko. Dycha, jeśli bez peemki. A właśnie, nie widziałem was tu wcześniej. Z kim mam przyjemnośc, i kto was przysłał? Odłożył książkę i gestem wskazał mu odarte z farby krzesło przed sobą.

Wiktor, Czarna, Hans

Skierowani na piętro przez znudzonego strażnika przy wejściu, zauważyli Ramzesa trzymającego starą broń w rękach, oraz przypatrującego mu się zza biurka, sympatycznie wygladającego okularnika. Parę gratów leżało na biurku między nimi.

Czarna

Rozejrzawszy się po półkach, kuferkach, szafach, szafkach spostrzegła w szufladzie, którą ledwo wyjęła z zatęchłego nocnego stolika zawiniątko o kształcie prostopadłościanu. Długość w przybliżeniu 15 cm, szerokość i grubość ok 4 cm. Twardy, podłużny kształt owinięty natowotowaną szmatką i związany plastikową obrączką.

Ian

Drobne zniknęły w kieszeni małego, zaczął konspiracyjnie szeptać: - Po wejściu masz ociec korytarz jak w kanałach zwykłych, kapewu, nie? Pytanie należało do tych z gatunków

retorycznych, natychmiast więc podjął wątek: - Przeleziesz kawałek pod górę i masz tunel techniczny, czaisz? Gestykulował na środku ulicy, w miarę gadania.

Yelonek

Ramzes

Odłożył grata na miejsce. Odnosił wrażenie, że stan tłumika pozwoli na jeden wystrzał, który miast wyciszyć pierdolnie dwa razy głośniej waląc wszędzie odłamkami.
- Nie musisz mnie znać, wystarczy że Lara mnie kojarzy a z Butchem jadam śniadanie i chodzę na dupy.
Udał, że nie widzi wskazywanego krzesła.
- Ile za to tylko? - wskazał odłożone wcześniej nożyce i odliczył pieniądze.
Jednocześnie przypomniała mu się pewna anegdota o żołnierzu, któremu odstrzelono ucho z założonym zań papierosem. Szybko wyjął własnego fajka i schował do paczki na później.

Beowulf

Hans

Najspokojniej w świecie zaczął się rozglądać za akcesoriami do beretty, w końcu wyciągnęła go z bunkra, przydałoby się jej trochę miłości. Zaś do kałacha jeszcze nie przywykł.
Oprócz tego strał się nikomu nie przeszkadzać i nie wchodzić w drogę.

Alen

Wiktor

Podszedł do stojącego za ladą.
- Mój obrzyn wymaga małej renowacji - zwrócił się do niego wyciągając starą dwururkę - znasz się może na tym? Wypadałoby go trochę odświeżyć, żeby nie odwalił przypadkiem jakiejś nieoczekiwanej akcji.

- Poza tym bardzo przydałby mi się karton gwoździ i ta skrzynka z narzędziami. Co jest w środku i ile byś za nią chciał?

- Aha... - spojrzał mu zdecydowanie w oczy - przydałaby się jeszcze jakaś mapka okolicy.
Jeżeli magazynowy ociągał się z odpowiedzią, powiedział stanowczo i zdecydowanie - Tylko żwawe ruchy, spieszymy nam się do Lary, a wątpię by chciała na nas czekać z tak błahego powodu.

Lska

Ian

Chwycił młodego za frak i pociągnął za frak w najbliższy ciemny kąt.
- Po pierwsze jako szef mojego wywiadu mógłbyś zachować odrobinę konspiracji, wszyscy mogą nas zobaczyć! Poza tym trochę ciszej,nie wiem czy są to informacje którymi chciałbym się dzielić z całym miastem!
Wysłuchawszy raportu podziękował młodemu za współpracę i powiedział że jeszcze się spotkają. Następnie udał się do sklepu i podzielił się informacjami z resztą ekipy tak aby sprzedawca nie usłyszał. Rozglądał się też za jakąś porządną i wyciszoną bronią krótką, pora skończyć z mordowaniem ludzi za pomocą infrastruktury.

Lamsen

Ramzes, Wiktor

Facet zignorował zaczepkę i rzucił: - Piątak. A słuchaj, ile byś chciał za tego kałaszka? Odłożył książkę i wziął brońpodaną mu przez Wiktora. Skrzywił się, oglądająć. - Człowieku, z rowu żeś go wyciągnął? Złamał broń i zaczął oglądać w środku. - Za trzy dychy mogęgo wyczyścić, prawie jak nowy. Rdzy nie chce mi się skrobać, nie warto. Skrzyneczka stówka, a co jest w środku sam sobie zobacz. Gwoździe jak znajdziesz, dostajesz gratis.

Wreszcie nie wytrzymał i parsknął, kręcąc głową.
- 5 lat tu siedzę, a nowi zawsze tacy sami. Włażą tutaj, szukają przynajmniej miniguna albo dragunova, albo przynajmniej kevlaru, straszą Larą, udając, że są ważni i kasiaści. Z uśmiechem kiwnął głową do Wiktora, pytając: - Płacisz, czy zabierasz?

Hans

Przeglądając asortyment, nie znalazłi wiele więcej, niż Ramzes chwilę wcześniej. Chłam.

Ian

Młodzian przybrał tajną minęi konspiracyjnie, zasłaniając usta, zaczął szeptać:
- Pierwszy zakręt w prawo w szybie i wchodzisz do czystej, suchej piwnicy. Dokładnie pod warsztatem. Nie wszedłęm dalej, bo czasem przez metalowe drzwi wychodzą strażnicy i palą. Widać na górze im nie pozwalają. To co, po piątaku, szefie? Wystawił łapę i wyszczerzył się. Zastanowiłsięchwilę i entuzjazm nieco spełzł z jego twarzy. - Ej.. a tak wogóle to po co ci to wiedzieć?

Czarna

Przez chwilęwalczyła z pokusąschowania zawiniątka do kieszeni - nie było jej widać, a tłum przy sprzedawcy ułatwiłby zadanie. W końcu zdecydowała i podeszła do stolika z zawiniątkiem. Zamruczała: - Co to jest, i ile kosztuje?

Lska

Ian

Popatrzył się na młodego z błyskiem w oczach.
- To już nie twój interes, masz tu trójkę i się ciesz bo i tak mnie zdzierasz z kasy. Rzucił młodemu odpowiednią ilość w bilonie. . -Jak będę znów potrzebował twoich usług to cię znajdę, tymczasem spadaj i kup sobie coś do żarcia. Następnie udał się w kierunku sklepu z zamiarem realizacji wcześniejszych planów.

	Forum Earth 2092 Strona Główna -> Sesje zawieszone / Anno Domini 2192	Wszystkie czasy w strefie EET (Europa) Idź do strony Poprzedni 1, 2, 3 ... 7, 8, 9 ... 13, 14, 15 Następny
Strona 8 z 15