Rozdział 1. Chesterfield obiecane.

Lamsen

Kazik
Podniósł sięi przeładował broń. Nie było sensu dalej strzelać ani gonić... kogo ?
- Wszyscy żywi? Co tu się stało, do kurwy nędzy?!

Yelonek

@

Sucha ziemia natychmiast zamieniała się w błotnistą breję, w której utykały buty. Tam gdzie woda płynęła jeszcze normalnym potokiem w stronę położonego niżej placu, wraz z nią przesuwają się trupy, w tym jeden wypływający spod gruzów zniszczonego domu.
Paweł ze zdenerwowania zacisnął szczęki i rozglądał się po okolicy. Nie bardzo wiedział co powiedzieć, oprócz ogłoszenia faktu zgubienia papierosa.
Dla uspokojenia popatrzył na mniej zniszczoną stronę wsi za drogą. W wyraźny sposób oficer wracał do siebie patrząc na na pola upraw, pasące się bydło, silos ze zbożem oraz ogrodzone siatką baterie słoneczne.
Schował pistolet do kabury na udzie i przetarł palcami kąciki oczu.
- Trzeba tu ogarnąć... Na spokojnie.
Rozejrzał się jeszcze raz, w dosyć patetyczny sposób dookoła i wyciągając interkom ruszył w stronę kantyny.
- Jedynka, Dwójka, zgarnijcie żywych do baru. Tam gdzie widzieliście wieżę, duży blaszany budynek. Tylko delikatnie tam z nimi.
- Jedynka melduje, obiekt Lila Logs stawia opór. Nie chce odejść od zwłok zidentyfikowanych jako Christina Logs.
- Dwójka melduje, niezidentyfikowany poparzony nie daje już oznak życia. Mimo to, przynieść?
Oficer westchnął i popatrzył na was.

Lamsen

Kazik
Założł broń na plecy i poszedł w stronę biblioteki zobaczyć, co z Casperem.
- Paweł, zostawcie Lilę przy matce. Zaraz się tym zajmę. Tomasz, rozejrzyj siępo pobojowisku, poszukaj przydatnych gratów. Zobacz, co z tym w kanale.

Beowulf

Tomasz:

Spokojnie zrobił to co mu kazano, jak zawsze bez najmniejszego opru udał sie w stronę kanału za biblioteką.

Yelonek

@
- Przydałoby się coś z tymi trupami zrobić. Jakiś pogrzeb nie zawadziłby. - mruknął Paweł - A reszte z nich... - dodał widząc mijanego bandytę w błocie - zbiorowa mogiła?

Podpalony skład dogasał powoli odsłaniając zawartość w postaci licznych narzędzi rolniczych i nie tylko, zaś w pobliżu warsztatu obaj żołnierze uwijali się próbując stłumić ogień poprzez odcięcie niektórych segmentów od reszty. Woda, rzecz jasna, nie wchodziła już w rachubę.

Tasza i znana jedynie z widzenia znajda z biblioteki wyminęły was, pogonione wcześniejszym rozkazem, udając się do baru. Wyglądało na to, iż powoli dochodziły do siebie, lecz ból, zmęczenie i wewnętrzne cierpienie wciąż widoczne były na pokrytych plamami krwi i pyłu twarzach, oddzielanych liniami po łzach.

Lila zauważalnie wróciła do stanu szoku. Klęcząc na wbijajacym się w ciało żwirze tuliła głowę matki, szepcząc przez przyciśnięte do jej włosów usta. Mająca ślady ocieranej krwi, buzia mamy nie była w stanie jednak nic odpowiedzieć i kołysała się wraz z płaczącą córką. Młoda Logs nie była nawet w stanie zauważyć was, gdy znaleźliście się w jej pobliżu.

- Zaparkuję pod barem - rzekł cicho Paweł i wsiadł do furgonetki.

Tomasz:
Kanał o średnicy około półtorametra wypełniony był do głębokości kolana różnymi ściekami, w tej chwili rozcieńczonymi wodą z ciurkającego hydrantu po drugiej stronie. Za biblioteką przestawał być już otwarty, a odgrodzone kratą wnętrze rury wchodziło pod powierzchnię ziemi rozchodząc się siecią po całym Chesterfield.
Pod wspomnianym hydrantem leżał obmyty mężczyzna, którego byłeś w stanie zidentyfikować jako Bruce. Trzecia i zarazem ostatnia osoba w wiosce, która miała przynajmniej blade pojęcie o sztuce leczenia, leżała teraz pokryta licznymi pęcherzami i bąblami. Skóra miejscami wręcz czerniła się, a ubranie nie prezentowało już innego koloru niż żałobny. Innych obrażeń u poszkodowanego nie stwierdzasz.

Beowulf

Tomasz:

Zebrał poszkodowanego jak najszybciej do biblioteki, która najwyraźniej przymusowo okazałą się punktem zboru. Milczał, bo nie zostało do powiedzenia nic. pracował, bo przed nimi masa roboty i myślał, co mają zrobić w tej sytuacji, gdy bandyci pojechali po kumpli... Najpierw potrzebna była broń, jedzenie i transport... Miał tutaj dostęp do wystarczającej ilości części by zbudować nowy, jednak najpierw, zdecydował się pomóc Brucowi, Lila przypuszczalnie nie będzie zdolna do niczego...

Lamsen

Kazik
Szedł w stronę Lili i matki mamrocząc do siebie: Kurwa mać, co za jebany dzień. Spalili moje miasto, wymordowali połowę rodziny, widziałem palącego się żywcem ojca. To teraz jeszcze, kurwa, muszę się zająć pocieszaniem małolaty. Było Tomasza wysłać albo Pawła, każdy byłby lepszy niż ja. Ale nie mogłem zepchnąć tego na kogoś. W pewnym sensie dzisiejsze przeżycia jego i dziewczyny były podobne do siebie. Poniekąd czuł się częściowo odpowiedzialny za to, co się stało. Poza tym potrzebuję sprawnego medyka. Albo medyczki.
Stanął obok dziewczyny i położył jej dłoń na ramieniu.
- Ona odeszła. Nic nie możemy zrobić.

Yelonek

Tomasz:
Po wejściu do biblioteki widzisz leżącego na sofie po lewej od wejścia Caspera. Facet sapie boleśnie, ale najwyraźniej śpi przykryty jakimś kocem. Pod samymi drzwiami, przed wejściem, ułożone jedno na drugim są ciała dwojga bandytów z wnętrza. Ciała wodza najwyraźniej nie ruszano z góry, zaś niesiony Bruce jak nie wykazywał, tak dalej nie znaje znaków życia. Wręcz przeciwnie, wydaje się być nienaturalnie zimny.

Kazik:
- Wy **** nigdy nic możecie zrobić! - wybuchnęła - Ani obronić, ani zabić, ani nawet być gdy chociaż raz jesteście potrzebni!
W swoich małych rączkach gniotła nerwowo zakrzepłe od krwi ubranie pani doktor. Już w niej coś pękło, ale widać, że może być jeszcze gorzej. Dużo gorzej.

Lamsen

Kazik
Usiadł obok dziewczyny.
- Przyjechaliśmy zbyt późno, żeby cokolwiek zrobić. Od nas trzech nie zależała obrona miasta. Pojechaliśmy na polowanie, a nie broniliśmy miasta. Zrobliliśmy co się tylko dało zrobić. Cudem ocalałyście. Zobacz naokoło. Gdzie mężczyźni? Gdzie wasza broń?

Yelonek

Kazik:
- Jacy mężczyźni?! Przecież byliście tylko wy, kilka dzieciaków, ten jeden weteran, którego zabrali i reszta same baby. Kto miał bronić? I czym? Karabinami myśliwskimi? Kosami? Jeden Dave robił co mógł, ale i tak musiał się poddać.
Ucichła patrząc się pusto w buty matki.
- Odejdź.

Lamsen

Kazik
- Siedząc tutaj nic nie zdziałasz. Chesterfield nie podniesie się już po takiej masakrze, nie ma co odbudowywać. Zamierzam ścigać tych bandytów dopóki ich nie wytępimy. Dołączysz, czy zostaniesz na ziemi, w wiecznej obojętności i niemocy?
Wstał i podał rękę dziewczynie.
- Musimy pochować mieszkańców i zająć się ocalałymi. Pomożesz mi?

Yelonek

Kazik:
W dziewczynie widocznie zaczęło coś wracać do równowagi, jednak ręki nie podała.
- Posiedzę tu jeszcze z nią. - rzekła i dodała po chwili - A grób wykopię jej tam, na łące obok pola. Przy tych ładnych kwiatach.
Rozpłakała się ponownie, a łzy kapały z czerownych oczu na jasne loki matki. Nie było w nich już ropaczy, lecz zwyczajny smutek. Smutek, który nie minie tak szybko, ale z czasem wzmocni.

Lamsen

Kazik
Oceniając zachowanie dziewczyny, wydawało mu się, że jednak dał sobie radę nienajgorzej.
- Posłuchaj, w wiosce są jeszcze ranni i musimy im pomóc. W bibliotece są najciężej ranni, lżej są bezpieczni w barze. Jej nie udało się pomóc, ale innym jeszcze możemy.
Zaczął rozglądać się za jakąś płachtą: plandeką, kocem, większym ubraniem albo nawet obrusem czy prześcieradłem z zamiarem nakrycia zmarłej.
- Zajmijmy się rannymi. Zmarłych okryję i zajmiemy się pogrzebami gdy upewnimy się, że tyle zmarłych już wystarczy.
- Paweł! -wrzasnął.

Beowulf

Tomasz:

Pozostał z boku odkładając zwłoki, spróbował nie przeszkadzał, tak jak miał to w zwyczaju. Spróbował opatrzyć parę co bardziej broczących krwią rozcięć wynikłych z gwałtownego zderzenia z werandą. gdy znalazło się coś do roboty, natychmiast się za to zabrał. Pomagał Kazikowi jak tylko mógł, a kiedy znalazł chwilę spróbował znaleźć w ruinach warsztatu jakąś skrzynkę z narzędziami. Najlepiej tą należącą do niego. ,,Przydałaby się apteczka, może jej nie dopadli?"- więc poszukał także dodatkowych medykamentów.

Yelonek

@

- Zaraz! - doszedł was głos oficera zza składów, gdzie parkował wóz.
W tym samym czasie Jedynka i Dwójka uporali się z ugaszeniem garażu, który w tej chwili był już niczym na wpół rozłożony trup. W otworach szkieletu z podpór, a także zarwanego dachu objawiły się dwa poczerniałe samochody, z czego jeden wciąż podniesiony na przeglądzie. W bliższej kanału części widać było przynajmniej trzy zwęglone ciała, których tożsamość będzie ciężko zweryfikować, zaś przeciwna strona, ogrodzona suwanymi metalowymi drzwiami pozostała nietknięta skrywając zawartość.

Zbliżającego się Pawła oznajmiło brzęczenie interkomu, gdy jego podwładni składali raport z opanowanej sytuacji.
- Dziewczyny poszły się umyć w resztkach wody z zapasowych zbiorników i przebrać. Zaczekają potem na nas w kantynie. - oznajmił wyłaniając się zza drewnianych budek. - Coś się dzieje?

Tomasz:

W spalonej części definitywnie nie było czego szukać. Metalowe narzędzia, o ile nawet nie zostały zniszczone przez pożar, to jednak uległy zniekształceniu przez temperaturę, a w większości popękały niemetalowe części.
W zamkniętej metalowymi drzwiami części, na których jak było ci wiadome, kłódka nie była nigdy domknięta, znajdował się mały warsztacik rzemieślniczy. Na półkach pełno było różnych puszek z farbami i lakierami, a także z narzędziami, których jedynym przeznaczeniem dla typowego obserwatora było zajmowanie miejsca. Na środku stał drewniany stół z wmontowaną w brzeg piłą tarczową, zaś pod nim leżały dwie skrzynki. Jedną był zasilacz do piły lub innych urządzeń, który regularnie się ładowało na plantacji z baterii słonecznych po drugiej stronie drogi; drugą zaś wybrakowany o kilka najpotrzebniejszych narzędzi zestaw do naprawy samochodów, który pomimo ubytku wcale nie stał się zauważalnie lżejszym kufrem.
Mimo to, masz uczucie jakby czegoś tu brakowało.

	Forum Earth 2092 Strona Główna -> Sesje zawieszone / Chesterfield obiecane	Wszystkie czasy w strefie EET (Europa) Idź do strony Poprzedni 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8 Następny
Strona 6 z 8