Rozdział 3: Obława

s.

Larysa
Zwolniła kroku, nie było sensu tak gnać przez miasto bez celu. Słuchała go uważnie i puściła mimo uszu uwagę o "nieudolnym maskowaniu". Próbowała zebrać myśli, wybrać najlepszą możliwość...
W pewnym momencie nie wytrzymała, zsunęła kaptur z głowy:
- Nie mam zamiaru dłużej się ukrywać, to faktycznie bez sensu i mija się z honorem kislevskiej szlachcianki. - wzięła głębszy oddech - Sytuacje należy rozegrać jak najszybciej, nie mam zamiaru dłużej bawić sie w kotka i myszkę. Proponuje jak najszybciej spotkać się z Łowcą i Bardem, po czym ustalić plan działania. Bez wątpliwości dzisiaj będzie miał miejsce zamach na nasze życie, trzeba to rozegrać jak najefektywniej aby dla tych szuj zabrzmiały dzwony żałobne. - starała się zebrać w sobie i pohamować emocje. Mimowolnie przyspieszyła kroku.
- W okolicy znajduję się świątynia Morra. Możemy tam zajrzeć, zrobić mały rekonesans po czym plan przedstawić naszym towarzyszom. Jak sie na to Waćpan zapatruje?

Beowulf

Marcus

Najspokojniej w świecie podszedł do okna i je zasłonił, przesuwając nogą miecz po podłodze. Odezwał się spokojnie i nieśpiesznie:
-Trzeba będzie zmienić lokal, jeżeli znalazła nas dziennikarka, znajdzie nas każdy. Została jeszcze tylko jedna kwestia.-
Pchnął barda na łóżko, mając nadzieje, ze ten podtrzyma grę, sam zaś łowca, sięgnął po kuszę, gdy skrzypnęły nogi łóżka.
-Gdzie tym razem się ukryjemy?-
Stąpając najciszej jak mógł podszedł do ściany obok drzwi.
Miał nadzieje, ze gaduła i tym razem go nie zawiedzie.

Lska

Francois

Rozumiejąc intencje barda rozpoczął paplaninę:
-Słyszałem o takim barze przy pewnym burdelu, niedaleko stąd. Dziewczęta są tam słodkie jak miód, piwo nigdy się nie kończy zaś kac podobno nie następuje. Właściciel to mój stary znajomy ugości nas za kilka występów, powinniśmy mieć tam spokój od nieproszonych gości W tym czasie odnalazł swoje ostrze i gotów osłaniać w razie ataku czekał na ewentualny ruch nieproszonego gościa. kontynuował swój wywód opisując długo i dokładnie namiętne podboje w owym burdelu.

Lamsen

Xavier

Pokręcił głową słysząc ostatnią część wypowiedzi dziewczyny.

- Brak mi odpowiedniego doświadczenia w tego typu planowaniu. Odprowadzę Panią, po czym skonsultuję z towazyszami. O rezultatach poinformuję bezzwłocznie.

s.

Larysa
- mhm. Wobec tego spotkamy się w świątyni Morra. Rozejrzymy się we własnym zakresie, dopilnujemy uroczystości i innych formalności czekając na Wasze przyjście lub chociaż informacje.

Lamsen

Xavier

Z ukłonem pożegnał się z dziewczyną i udał się do zajazdu, w którym zapewne jeszcze siedzieli jego pseudotowarzysze. Po chwili jednak zrezygnował i ocenił, czy jest w miarę niedaleko posiadłości niedoszłego samobójcy.

Yelonek

Marcus, Francois

Łóżko skrzypnęło dokładnie w chwili podniesienia broni, zaś gadanina dokładnie zagłuszyła najcichsze skrzypnięcia drewna.

Szósty zmysł Francois podpowiadał mu szaleńczo, że zagrożenie jest BARDZO blisko.

Larysa

Dojście do świątyni Morra zajęło jej i Kazanowi ledwie kilka minut. Miejsce nie zawiodło ich oczekiwań.

Świątynia zbudowana była z ciemnoszarej cegły z typowymi dla stylu romańskiego oknami. Wpuszczały one mało światła do wewnątrz, tym bardziej z racji zamkniętych gdzieniegdzie okiennic. Zaraz przy wejściu powitały ich korytarze tworzące prostokątny kontur lub pierścień dla znajdującego po ich wewnętrznej stronie dziedzińca. Na każdej ścianie korytarza w płomieniach zwisających żyrandoli ze świecami widoczne były epitafia świadczące o miejscu spoczynku zmarłego w urnie. Mniej więcej w połowie długości każdego korytarza znajdowało się wejście na dziedziniec, co dawało w sumie 4 wejścia lub wyjścia.

Na dziedzińcu znajdowały się rzędy grobów a także dziwny katafalk z obwiniętą w białe, nasączone olejami bandaże. Pod katafalkiem znajdowała się dziurkowana płyta, pochylona w kierunku małej rynny poza samym urządzeniem. Pod płytą natomiast kilku mnichów układało chrust. W rogu dziedzińca, po stronie wejścia na teren świątyni, widoczne było ogrodzone metalowymi kratami miejsce z bliżej nieokreślonym przeznaczeniem. Zawieszone na kratach lniane płótna zakrywały wnętrze.

Po przeciwnej stronie od głównego wejścia ciągnęła się dalej świątynia, której wyższe kondygnacje były widoczne z odkrytego dziedzińca. Prawdopodobnie jeden z korytarzu prowadził do wnętrza sanktuarium.

Beowulf

Marcus

,,Zabójca czy po prostu kolejny drab?" Marcus miał teraz sporą zagwozdkę. Czekanie oznaczało śmierć, zaś zawiasy w drzwiach jak na złość znajdowały się po nie tej stronie drzwi.
Zbliżył się cicho do drzwi i wyjrzał przez dziurkę od klucza, kusza była wymierzona tak aby ,,gość" został przywitany bełtem jeżeli też planował rozeznać się w pomieszczeniu.

	Forum Earth 2092 Strona Główna -> Sesje zawieszone / Życie na trakcie	Wszystkie czasy w strefie EET (Europa) Idź do strony Poprzedni 1, 2, 3, 4
Strona 4 z 4